21 september 2023

Willem Beckers

“Zó mooi om het gevoel samen te delen!”

Willem Beckers (45) uit Helmond is een doorzetter en rasoptimist. Als je hem spreekt, hoor je een tevreden persoon. Je merkt dus niet direct dat hij een lange weg heeft afgelegd. Op 37-jarige leeftijd wordt Willem getroffen door een zware hersenbloeding. Zijn leven hangt aan een zijden draadje. Door zijn wilskracht, vastberadenheid, veerkracht en de liefdevolle support van dierbaren om hem heen knokt Willem zich een weg terug. Met succes! Zo heeft hij onlangs een contract getekend bij de Zorgboog als medewerker welzijnsondersteuning in kleinschalig woonlocatie Wolfstraat in Helmond.

Stapje voor stapje
“Het is een van de beste gebeurtenissen sinds mijn hersenbloeding”, glimlacht Willem. “Destijds lag ik in coma maar mijn hart klopte gelukkig gewoon door. Nadat ik ontwaakte, bleek ik halfzijdig verlamd en had allerlei gebreken. Tijdens intensieve revalidatiesessies moest ik alle vaardigheden zoals praten en tellen opnieuw aanleren. Stapje voor stapje krabbelde ik op. Nu woon ik al enige tijd gelukkig samen met mijn lieve vriendin en heb ik mijn leven weer opgepakt.”

Toekomstplannen    
Vóór zijn beroerte was Willem planoloog en leidinggevende bij gemeente Deurne. Een functie die hij noodgedwongen moest loslaten. “Doordat ik me lichamelijk en geestelijk steeds beter voelde, kon ik weer toekomstplannen maken”, vertelt hij. “Mijn vriendin werkt als medewerker welzijnsondersteuning met mensen met dementie in Zorgbooglocatie de Wolfstraat. Hier ben ik als vrijwilliger aan de slag gegaan.” Het vrijwilligerswerk beviel Willem zo goed dat hij de Zorgboog voorstelde om zijn partner te vervangen als zij een keer niet kon werken.

Thuiskomen
“Zo heb ik een aantal kortdurende diensten veilig en verantwoord gedraaid. Begin dit jaar heeft de Zorgboog mij een contract aangeboden. Nu werk ik met cliënten met dementie in de Wolfstraat. Ik vind het superfijn om voor deze mensen te zorgen omdat ik me goed kan verplaatsen in hun situatie. Elke keer opnieuw voelt het als thuiskomen. Binnenkort loop ik met cliënten mee in de avondvierdaagse. Zo herinner ik één cliënt er altijd aan dat we vorig jaar samen juichend als eerste van de groep over de finishlijn kwamen. Het is zó mooi om dit gevoel samen te delen! Ik hoop dat ik met mijn optimisme en positieve levenshouding cliënten de komende jaren blij en gelukkig kan blijven maken.”